Lieve Sterre,
Ik zoek naar de woorden voor vandaag. Zoekende binnen Sterrig. Zoekende in het leven. Het brengt me eigenlijk terug bij de les die jij me leerde. Voordat ik jou verloor, had ik een gevoel dat het leven maakbaar was. Ik had het geluk aan mijn zijde gehad tot die tijd. Alles verliep volgens plan. Tot jij kwam. Veel te vroeg. Dan kun je alleen nog maar meebewegen met wat er is op dat moment. Alsof het leven in een golfslag over je heen komt en je heel even niet meer weet hoe je ook alweer moet zwemmen. Maar het komt wel goed, want je hebt leren zwemmen.
Het komt wel goed, misschien niet precies zoals je het voor ogen had…
De zin die mijn broertje zei op jouw dag. De zin die mij voor altijd is bijgebleven. Die ik nog vaak genoeg in gedachten herhaald heb. Die ik tegen anderen gezegd heb in periodes dat zij deze zin konden gebruiken. Een zin die mij helpt te accepteren dat ik niet overal invloed op heb. Een zin die mij helpt te vertrouwen dat er altijd weer een moment van goed komt.
Een moment van geluk voelen in een periode van ongeluk. Wanneer alles even zwaar en verdrietig voelt. Er even geen licht lijkt te zijn. Ook dan is geluk dichterbij dan je denkt, mocht ik dit jaar weer ervaren. Zo ineens voel ik het even. Dan is het de kunst om dat moment helemaal te beleven en te koesteren. Te onthouden en eraan terug te denken. Want zo’n moment behoudt zijn kracht. In gedachten kun je terug zijn in een moment van geluk en er nog steeds een beetje geluk uit putten. Geluk is werkelijk iets magisch.
Begin 2023 schreef ik dat dit jaar mijn jaar zou worden. Dat werd het ook wel. Alleen zo anders dan ik had kunnen bedenken. Het zette mijn leven op de kop, het schudde alles door elkaar en nu probeer ik alles een nieuwe plek te geven en het te laten landen. Te kijken waar ik sta. Waar Sterrig staat. Waar ik wil staan. Waar Sterrig naartoe mag.
Tien jaar geleden kwam jij, en negen jaar geleden ontstond Sterrig. Sterrig groeide en groeide. Met nog altijd jou in de kern van het bedrijf. Met nog altijd jou in mijn hart. Terwijl Sterrig groeide raakte ik verdwaald in alles. Zocht ik naar geluk. Zocht ik naar mijn plek binnen het bedrijf. Zocht ik naar liefde. Ik zocht en kon het allemaal even niet meer vinden. Voelde me ongelukkig.
En dan Sterre… Dan kijk ik naar mijn kinderen. Ik had een heel mooi gesprek met je grote zus. Het brak mijn hart. Toch raakte ze de kern. Ik mis mijn mama, je bent er wel, maar toch ook niet. Ik mis die mama die altijd zo vrolijk is, die boordevol gekke plannen zit en die zo hyper kan zijn. Ik mis haar ook, zei ik tegen Noor. Ik ben haar even kwijt, maar ik vind haar wel weer. Dat beloof ik je.
Onbewust en soms bewust, was ik aan het overleven. Niet altijd, maar meer dan gedacht. Er kwamen zoveel verschillende golven in de afgelopen jaren. Ik ploeterde er dwars doorheen. Ik schreef dat 2023 mijn jaar zou worden omdat ik mezelf meer rust gunde en meer tijd om te genieten van het leven. Ik zag nog niet dat er nog een golf zou komen. Dat is maar goed ook. Want op dit soort golven in het leven kun je je toch niet voorbereiden. Ze overkomen je. Het enige wat je kunt doen is zwemmen, watertrappelen of drijven. Tot je voeten weer de grond raken en je merkt dat je weer kunt staan.
Ik begin weer te staan. Nog niet altijd stevig. Onverwachts is daar soms nog weer een golf die me even meeneemt. De golven worden weer kleiner, ik voel me weer sterker.
Het komt wel goed en dit was zeker niet zoals ik het had bedacht. Ik verdien het om gelukkig te zijn. Om weer te stralen en dit van binnen te voelen. Om te leven. Mijn kinderen verdienen die gelukkige mama. Dit was ontzettend moeilijk. Het brak mijn hart, maar ik weet ondertussen dat mijn hart wel weer heelt. Dat het soms nog pijn doet. Dat dit mag. Dat het ook altijd weer geluk en liefde zal voelen. Dat dit het allerbelangrijkste is. Open staan voor geluk en liefde. Dit ervaren, koesteren en onthouden als mooie herinneringen.
Ik hoop dat mijn kinderen ook dappere keuzes durven te maken wanneer het om hun geluk gaat. Dat had ik jou ook gegund als hier was. Geluk, liefde en dapper zijn wanneer het nodig is. Misschien ervaar je dat wel ergens anders. Voor altijd in mijn hart lieve Sterre, voor altijd.
Jiska.