Volgens mij gaat het in jou hoofd altijd door en blijft het stromen met creatieve ideeën.
Vlak voor de zomervakantie had ik een gesprek met één van de ouders van een meisje wat bij mij danst. Ook ondernemer. Over versnippert werken. Dat je agenda zich vult met afspraken door de hele week heen. Hier één afspraak en daar één afspraak. Geen werkdag van 9 tot 5, maar allemaal kleine blokjes door je week versnippert. Dat je een punt bereikt dat je meer aan durft te sturen op blokjes in je agenda. Mijn eerste jaar als ondernemer pakte ik al het werk wat op mijn pad kwam. Want werk is werk en ik had het nodig. Nu zeg ik wel eens tegen startende ondernemers, als je agenda nog niet zo gevuld is gebruik die tijd. Gebruik die tijd om te ontwikkelen of om te schrijven voor je website. Want er komt een tijd, dan ben je daar mogelijk te druk voor.
Mijn hoofd gaat inderdaad altijd door. Overal om me heen is er ook inspiratie. Iets wat ik zie in de natuur, iets wat ik een ander hoor zeggen op het terras of iets wat ik lees. Dan begint het te borrelen en voor ik het in de gaten heb plopt er een idee op. Van het ene idee komt het andere. Als ik niet op pas verlies ik direct de focus van wat ik eigenlijk zou doen.
Dat is zeker waarom jij yoga en mindfulness doet.
Eerlijk, dat is niet hoe het op mijn pad kwam. Het is wel heel helpend. Yoga heeft me houdingen gebracht die ik kan inzetten. Als ik stuiter van de energie omdat mijn hoofd overstroomt van al die te leuke ideeën… Kies ik vaak voor balansoefeningen. Die vragen concentratie, aandacht op mijn adem, bewust aanspannen van spiergroepen, door ademen, focus op een punt. Zo is mijn aandacht niet langer in mijn overproductieve hoofd, maar in mijn lijf. Mediteren doet hetzelfde. Zittend of liggend, aandacht bij mijn adem. Dan springt er weer een gedachte op, opmerken en terug naar mijn adem. Dat helpt, dat is fijn.
Het weekendgevoel
Vanochtend zit ik om 8:15 in de tuin. Met een kopje koffie en een tijdschrift. Ik lees een artikel over het weekendgevoel. Ik mijmer even. Terug naar toen ik tiener was. Mijn weekend op zaterdag bestond uit voetbal en op zondag uit wandelen en soep en doen waar je zin in had. In mijn geval vaak lezen, tekenen of een spelletje spelen. Als twintiger bestond het uit wakker worden met de tv, afspreken met vrienden, stappen en zondags langzaam-aan-dag omdat ik katerig was. Tot ik moeder werd en zaterdag boodschappen en klusjes dag werd en zondag de dag om iets leuks te doen met elkaar. Nu ben ik naast moeder ook ondernemer. De valkuil is om iedere vrije seconde aan mijn werk te besteden. Dan raak je het gevoel van vrij zijn kwijt, zo ook het weekendgevoel. Sinds Mees is geboren heb ik een nieuwe start gemaakt met de weekenden. Soms is zaterdag mijn werkdag, zondag is bij zeer hoge uitzondering een werkdag. Maar vooral een heilige weekend dag. Eigenlijk heb ik het nu over of er afspraken op één van deze dagen staan. Maar dat is niet wat ik lastig vind…
De moeilijkheid zit in dat leuke idee dat op popt in mijn hoofd. Die ideeën doen niet aan een weekendgevoel. Ik ben altijd bezig met ontwikkelen. Als ondernemer heb ik soms ook echt het gevoel dat je niet stil kan zitten. Want op het moment dat bij de klant het begint te borrelen dat die iets zou willen, zou het mooi zijn dat de dienst al klaar staat om af te nemen. Er is ook altijd werk. En altijd het gevoel dat ik eigenlijk nog even … vul er maar een hele lijst in, zou moeten doen.
Dan is er die spaarzame tijd die Joris en ik hebben om het eens over Sterrig te hebben. Want vergis je niet, aan de achterkant, heb ik Joris hard nodig. Voor heel veel dingen. En als het dan weekend is of we zijn vrij of we rijden in de auto ergens naar toe, dan voelt het soms als het moment om het er over te hebben.
Ik kan me een weekend herinneren dat mijn ouders binnen kwamen. Joris en ik zaten achter de laptop te werken, onze wallen lang onder de eetkamertafel. Ernstig slaaptekort want zoonlief is ‘s nachts nog wel eens wakker. Waarom gaan jullie niet slapen als de kleine man slaapt vraagt mijn moeder? Omdat als hij slaapt we eindelijk even een moment hebben om iets samen te doen. En dan gaan jullie werken, van alles wat je kan kiezen? Eh… Ja?
Pauzeknop
In de Aandacht-werkt! training leerde ik als trainer over de pauzeknop. Dit leg ik vaak en graag uit aan een ieder die wil luisteren. Even pauze ook al is het maar voor 1 minuut doet hoofd en lichaam ontzettend goed. Je voelt hem aankomen… Want ik ga even op de pauzeknop drukken. Vandaag zal ik nog wat mailtjes wegwerken en wat regelwerk doen. Maar daarna… Ga ik mijn best doen om op de pauzeknop te drukken.
Wij zijn al op vakantie geweest dit jaar. Zo had ik besloten vakantie te vieren met de kinderen tussen mijn werkdagen door. Dat heb ik afgelopen twee weken ook gedaan. Het is wat chaotisch, ach dat ben ik ook. Maar morgen vertrekken we naar de camping. Eerst had ik natuurlijk bedacht dat mijn laptop mee ging. Want als de kinderen dan ‘s avonds slapen, dan kan ik nog wel even werken (werkverslaafde). Nu heb ik besloten dat ik dat niet ga doen. Van zondag 5-8 tm maandag 13-8 ben ik met vakantie. Even niksen. Een boerencamping in Sneek en een natuurcamping in Broekland. Koffie drinken met mijn voetjes in het gras. Een boek of tijdschrift lezen. Spelletjes spelen. Zwemmen. Bootje varen. Vakantiegevoel…
Toedeloe!
En de ideeën die zullen blijven oppoppen hoor. Dat zet je niet uit. Ieder mens heeft per dag ongeveer 50.000 gedachtes. Geen laptop, er wordt niks uitgewerkt. Mijn aandacht zal ergens anders zijn. Bij het vakantiegevoel.