Ondernemen, ondernemer, ondernemend.
In de derde aflevering van de podcast gaan we nog een keer terug in de tijd. We kijken vooral naar mijn eerste jaar en de opstart. Hoe heb ik dat ervaren, waar liep ik tegen aan, wat had ik nodig.
Soms is het een vleugje lef en net zo goed dat duwtje in je rug van iemand die alle vertrouwen in je heeft.
Ik weet dat het voor mij een lange tijd heeft geduurd voor dat ik mezelf ondernemer durfde te noemen. Wanneer ben je dat? In ons land leven we in een maatschappij waarin een diploma vaak heel belangrijk wordt gemaakt. Ik heb een diploma en ik heb diverse certificaten gehaald, ik heb mijn rugzak goed gevuld met werkervaring. Maar wat zegt dat precies over mij? Als ik dan nu een eigen bedrijf heb, maakt me dat dan een ondernemer? Of moet je de bedrijf eerst ook nog bestaansrecht hebben? Of moet je minimaal een omzet hebben van…
Het eerste jaar heb ik me hierin best wel eens onzeker gevoeld. Ergens binnen komen en vertellen wie je bent, wat je doet. Ergens binnen komen is soms al een opgave. Mailtjes die niet beantwoord worden, telefoontjes die niet teruggebeld werden. Ja dat eerste jaar, dat was me een F5 jaar. 😉 Als je podcast luistert dan zul je dat grapje snappen.
Het is daarin wel de aanhouder wint. Vertrouwen hebben en het bedrijf zichtbaar maken via verschillende kanalen.
Ik startte vanuit huis, want ik wilde zo min mogelijk vaste lasten en geen risico’s lopen. Ondanks weinig risico’s lopen leverde ik wel mijn salaris in, met de daarbij leuke spaarpotjes zoals de eindejaarsuitkering en het terug krijgen van reiskostenvergoeding. We hebben daardoor financieel ook een aantal lastige jaren gekend. Waar ik dan weer een gezellige oplossing voor vond.
Ik ben nu vooral wel heel nieuwsgierig of jullie ook een onderwerp hebben waar je me graag over zou willen horen praten? Schroom niet, stuur een mailtje of een appje en laat het me weten.