Lieve Sterre, vandaag 6 jaar geleden…

Lieve Sterre,

daar zijn we weer. Weer een jaar verder. Deze dag blijft bijzonder. In alles. Heen en weer geslingerd worden tussen emoties. Vandaag merkte ik op dat ik vooral liefde voelde en kracht. Natuurlijk heb ik ook weer een traantje gelaten. Net als op Noor en Mees hun geboortedag vlieg ik deze dag altijd terug in herinnering en tijd. Maak ik alles weer even in het kort mee.

Vandaag is extra bijzonder. Want vandaag liet ik een tatoeage zetten. Ik wilde een tatoeage voor jou. Zodat ik je altijd zichtbaar bij me zou dragen. Toch nog weer een manier gevonden om je dicht bij me te houden. Ik wist alleen niet precies wat… Iets met sterren? Iets anders?

Een aantal weken geleden zat ik bij Saskia, die was druk aan het schetsen met sterrenbeelden. Alleen had ik de plek al wel bepaald. Op mijn onderarm, zodat ik de tatoeage zelf ook vaak zou zien. Mijn onderarm is niet heel breed en naast jou sterrenbeeld wilde ik die van Mees en Noor. Dat was een complete galaxy… We brainstormden verder, kwamen op bloemen en toen was daar de lotusbloem en vielen de puzzelstukjes in elkaar.

Want de zaden van de lotusbloem zoeken een plek in de modder. De stengel groeit naar het licht. Eenmaal aan de wateroppervlakte gekomen vormt zich daar blad en uiteindelijk de mooie bloem. Het wortelen in de modder staat gelijk aan een moeilijk periode die je mee maakte in je leven. Vanuit de donkere ondergrond wordt het steeds lichter en helderder als je naar boven groeit. Het blad en uiteindelijk de bloem staan voor de ontwikkeling die je doormaakt, vaak levert een moeilijke periode in je leven ook iets op.

De therapeut die mij begeleide tijdens de rouwverwerking die tipte mij op yoga. Ik moest er een beetje om lachen. Yoga, ik was sceptisch. Ik en yoga… De nieuwsgierigheid en het feit dat ik vind dat je moet proberen om een mening te vormen overwonnen. Daar stond ik op de mat. Eerst veilig thuis en al snel ging ik lessen volgen. Sindsdien is yoga onderdeel van mijn leven. Jij bracht mij yoga en nu mag ik het doorgeven aan anderen. Iedere les die ik geef geniet ik. Zelfs als ik soms op een dag met verdriet de mat op stap, loop ik met een grote lach de studio uit. Dat is mijn werk en naast mijn werk brengt yoga me nog zoveel meer. Ik ontwikkel me, zorg voor mezelf, het houd me scherp op wie ik ben, wat ik doe en hoe ik me verhoud tot de ander en het leven. Yoga is zo breed. Ik ben ontzettend dankbaar voor yoga in mijn leven. Dankjewel Sterre.

Boven de yogabloem kreeg jij je eigen plekje. Ik weet niet precies waar je bent. Bij mij, in de sterren of dat ene witte vlindertje wat om me heen cirkelt of op Noor komt zitten, in Sterrig of in mijn hart of alles wat ik hiervoor noemde. Nu ben je ook op mijn arm. In de lotusbloem zijn twee hartjes voor Noor en Mees en een groter hartje voor Joris. Wij allemaal bij elkaar, voor altijd bij mij.

Weet je wat me altijd blijft verrassen hoe ik je kan missen, zonder dat ik echt de kans gehad heb om je te leren kennen als persoon. Ik mis je vanuit mijn gevoel. Mijn hoofd kan daar niet bij. Die blijft zich maar verwonderen over hoe het kan dat ik je mis. Want wie mis ik dan precies. Ik kan je niet omschrijven als mens. Alleen als dat kleine mensje op mijn hand. Maar niet door hoe je er uit zag zoals we gewend zijn mensen te omschrijven. Kleur haar, ogen, lengte, karaktereigenschappen. Over je mama zeggen ze vaak die enthousiaste, vrolijke, drukke en lieve… Had ik je maar echt mogen leren kennen…

Daar gaan de traantjes weer in stilte terwijl ik mijn jaarlijkse brief aan jou schrijf. Ik zal je missen voor altijd en vanaf vandaag zal ik je bij me dragen voor altijd in de vorm van deze onwijs mooie tatoeage. Dankbaar voor Saskia haar talent. Dankbaar voor dit unieke ontwerp speciaal voor mij, voor ons. Dankbaar voor jou en alles wat je me bracht Sterre.