Ken je dat onrustige, knagende gevoel? Dat gevoel van een beetje buikpijn hebben als je ergens aan denkt? Ik liep er een tijdje mee rond als ik aan de yogastudio dacht icm de 1,5 meter regel. Ik noemde regelmatig aan het Sterrig team dat ik binnenkort de studio zou gaan opmeten. Ik stelde het uit. Ik wilde de confrontatie niet aan gaan. Want ergens wist ik het al. Met de 1,5 meter regel kan ik te weinig mensen kwijt om het rendabel te houden…
Ik mijmerde al wel eens over een nieuwe plek. Sterrig ontwikkeld zich ieder jaar weer verder door. We blijven een mooie groei maken en groeiden zo langzamerhand soms wat uit ons jasje. We hebben wel eens ruimtes bekeken. We hebben wel eens een grote boerderij bekeken… Het ontstond niet.
Nu stond ik met een meetlint in de studio. Matten te schuiven. Drie klanten en een docent. Opnieuw schuiven. Diagonaal, horizontaal, verticaal. Vier klanten en een docent. Daar stond ik dan. Tranen in mijn ogen. Want dat is confronterend. Na zo’n periode van geen inkomsten tot de conclusie komen dat je in je huidige studio zeker niet rendabel verder kan met de lessen voor volwassenen. Met lood in mijn schoenen naar huis en daar ging ik bij de pakken neer zitten. Voor even dan. Wat een jaar is dit…
Daarna appte ik mijn huurbaas en vroeg ik of we even om tafel konden. Ik legde hem de situatie uit. We puzzelden en dachten samen verder. Hij had nog wel een andere locatie. Maar dan wel met een iets ander kostenplaatje. Niet onlogisch hoor. Centrum locatie of buiten het dorp maakt natuurlijk al het nodige verschil. De nieuwe locatie is ook nog eens aanzienlijk groter dan mijn huidige studio. We hadden het al wel eens over deze locatie gehad… We keken, we werden enthousiast en tegelijk waren er nog vele vraagtekens.
Als je een periode van een aantal maanden geen inkomsten achter de rug hebt, buffers hebt versleten, met moeite je rekeningen hebt kunnen betalen en jezelf daarin de laatste bent die je betaald… Is dan dit nu het moment om zo’n grote sprong te maken? Ik sliep er twee nachtjes over en toen hakte ik de knoop. Ja! Dit is het moment. We springen. Alles of niets! Dit heeft potentie tot meer groei in plaats van inkrimpen. Het voelt goed. Als ik de ruimte rondkijk kan ik zien wat het gaat worden. Mooi! Alleen daarvoor moeten er wel even wat klusjes worden geklaard. 😉
Nu zijn we met man en macht, dag en nacht aan het klussen. Om te zorgen dat we zo snel mogelijk na de zomervakantie in ieder geval de yogastudio kunnen openen op de nieuwe locatie. Naast de yogastudio komt er een vergader- trainingsruimte in. Zowel de yogastudio als de vergaderlocatie kunnen gehuurd worden. Dan komt er nog een koffieruimte in met de mogelijkheid om te kunnen komen flexwerken. Er komt een kantoor voor het Sterrig team en tzt is er ook nog een gespreksruimte die je kunt huren. Die zou je ook kunnen gebruiken om jezelf eens een dagje op te sluiten en je plannen uit te werken. In ons hoofd zien we dit allemaal al helemaal voor ons. Alleen zijn we onderweg er naar toe.
Op dit moment zijn de wanden gezet, is het elektra bijna klaar, zitten er sinds vandaag tegels in de wc. Het is nu nog erg primitief 😉 We hebben gelukkig nog een aantal weken te gaan. We mikken op 1 sept in ieder geval voor de yogastudio. Na de zomervakantie gaan alle lesgroepen gewoon van start, bij mooi weer nog lekker even buiten.