Onrust, dat kennen we allemaal. Het begint wanneer je als baby op de wereld komt en het blijft ons leven lang bij ons. Onrust raast soms door ons heen. Of om ons heen. Want als het buiten stormt, kan het van binnen ook gaan stormen. Zo verschillend als wij mensen zijn, zo verschillend ziet ieder zijn onrust er ook uit.
Mijn onrust komt vaak ’s avonds. Zodra ik in mijn bed lig. Dan gaan mijn gedachten aan. Soms zijn het zorgen, vaak zijn het ideeën of dingen die ik nog moet doen. Soms zijn het liedjes, krijg ik ineens inspiratie voor een verhaal. Soms zijn het flarden van de dag, die dan weer linken naar herinneringen. Mijn onrust begint vaak in mijn hoofd, mijn lichaam wordt er dan vanzelf onrustig van. Dan begin ik te draaien en te woelen. Als kind kon me dit enorm frustreren en nu nog wel eens. Alleen het verschil tussen toen en nu is dat ik een aantal trucjes heb geleerd die me helpen.
Frustratie zorgt er voor dat de onrust blijft bestaan of mogelijk nog onrustiger wordt. Wat maakt dat ik nog langer wakker lig en mijn frustratie omslaat in irritatie. Niks van dit alles zorgt dat ik de ontspannen fase bereik waarin ik kan toegeven aan de slaap. Ik leerde tijdens de mindfulness cursus te kijken naar deze onrust. Ik ben visueel ingesteld en zie mijn hoofd dan voor me als een tablet. Ik swipe alle gedachten, ideeën, liedjes, flarden van de dag zo met een glimlach aan de kant. Dat ruimt lekker op. Wat me ook helpt is om me te focussen op mijn ademhaling. Sinds ik deze trucjes weet val ik zoveel makkelijker in slaap.
Kinderen die de training ‘Aandacht werkt!’ volgen leg ik dit vaak uit door hen de schudbol te laten zien. Een schudbol heeft sowieso iets magisch, een aantrekkingskracht op kinderen. Ik schud met de bol en vertel dat het bij mij zo is voordat ik ga slapen. Alles wat dwarrelt symboliseert de onrust. De kinderen kijken en zien de onrust zakken. Voordat alle onrust gezakt is schud ik de bol opnieuw en zeg dat dit is wat er gebeurd als ik gefrustreerd raak omdat ik niet kan slapen. Opnieuw onrust. Terwijl als je er naar blijft kijken zakt de onrust. Niet direct. Onrust heeft de tijd nodig om te zakken.
Voor ieder kind zit er wel iets herkenbaars in. Want als je boos bent is er ook onrust in je. En soms zegt iemand dan iets tegen je en wordt je opnieuw heel erg boos. Terwijl als je even een moment neemt om boos te zijn zakt het vanzelf weer weg. Als er onrust is in de klas kan het zijn dat je daardoor moeite hebt om je te kunnen concentreren op je werk. Vaak als de onrust je is opgevallen ga je er alleen maar meer op letten én hoor je ineens alle geluiden in de klas of zie je alles wat beweegt. Als je dan even met je aandacht bij je adem bent, lukt het daarna vaak veel beter om je weer te kunnen concentreren. Er kan ook onrust in je zijn doordat je de hele tijd kriebels in je buik hebt. Van de zenuwen of iets wat je blij maakt én toch ook onrustig. Zodra je dit opmerkt kun je er nog drukker en beweeglijker van worden. En ga je alleen maar door zonder nog even te stoppen. Terwijl als je even stopt om naar je onrust te kijken…
Het mooie van de schudbol is dat wanneer je er in kijkt, net zolang tot alle dwarrels naar beneden zijn gedwarreld je ook zult merken dat je daar rustiger van wordt. En als je onrust dan nog niet helemaal over is schud je de bol gewoon nog een keer. Soms schud je wel 3 of 4 keer. Dat geeft niks. Zo gaat dat nu eenmaal met onrust. Het heeft de tijd nodig en van te voren weet je nooit hoe lang. Waar we op kunnen vertrouwen is dat het altijd weer rustig wordt. De storm gaat vanzelf weer liggen.
De schudbol is onderdeel van de training ‘Aandacht werkt!’. Een 8 of 10 weekse training voor kinderen en jongeren waarin ze kunnen leren over hun eigen onrust, concentreren, gevoelens, gedachtes, hun lichaam en over aandacht.
Wil je dan nu ook eens een blik werpen op de schudbol. Dat kan! Want er is ook een filmpje van. En als je deze schudbol wilt kopen, dat kan in de webshop van Eline Snel. Zij heeft de methode ‘Aandacht werkt!’ ontwikkeld en ook het boek ‘Stil zitten als een kikker’ geschreven.